İslamda.org

Mars (Merih)'te Hayat Var. İnsanlar Var Hatta Ümmeti Muhammed Var!"
A.B.D.ʼnin çok büyük masraflarla Ayʼa gitmeye hazırlandığı sıralarda keşif sahibi bir veli
(Süleyman Hilmi Tunahan (k.s.)
İstanbulʼda Topçular Camiinde kürsüye çıkıp insanlığa sesleniyordu:
" –A.B.D. Ayʼa gitmeye hazırlanıyor.
Fakat bu masraflara yazık...
Bu gayret Mars için olsa çok isabetli olurdu...
Çünkü Ayʼda hayat yok. Ay kupkuru.
Fakat Marsʼta hayat var!...
Orada insanlar var...Su var...Orada Hz.Kurʼan aynen var!?...
Hz.Muhammed (a.s.) oradakilerin de peygamberi... Yani;
orada Ümmet-i Muhammed var...
Hatta orada varisi Resullerin evlatları var...
Ve yine orada İslamiyetʼe sarılma
bizden çok fazla. Orada Kurʼan ahkamı hakim... Ve nihayet o insanlar Hz. Kurʼanʼa sarıldıklarından dolayı teknolojik olarak
bizden çok öndeler!...
Size bir haber daha vereyim;
Bu iki insanlık buluşmadan
Kıyamet kopmayacak...
Fakat; Dünya insanları Marslılarla
buluştuklarında Hz. Kurʼanʼın orada da aynen var olduğunu
görünce İslamʼı inkar mümkün olmayacak... Fakat bu iman
(İman-ı yeis) ve (Suri İman) olacak...
Yani; vakit çok geç
olmuş olacak."
Süleyman Hilmi Tunahan (K.S)
--
Birinci Kat Semâ Keşfedilecek Herkes İman Edecek Ama...
Kafirler birinci kat... semayı keşfettikleri zaman orada Vahy'in
indiği yeri ve ayet-i kerimelerde haber verilen bazı emareleri
görürler. Dünyaya gelip gördükleri o hakikatleri bütün
insanlara haber verdiklerinde herkes
"La ilahe illallah"
diyerek imana gelir. Lakin hiç birinin imanı kabul olmaz.
Çünkü imanın şartı gayba iman etmektir.
(gayb gözle görülemeyen akılla anlaşılamayan duyu organları
ile hissedilemeyen şeylerdir.)
Bu dünyaya en uzak yıldız ne kadar mesafede ise oradan
birinci kat semaya da o kadar mesafe vardır. Fenciler henüz
birinci kat semayı keşfedemediler.
Ne zaman bu Türkiye'nin
büyüklüğü kadar ayna yaparlarsa belki o zaman birinci kat semayı öğrenebilirler. Batıl bir görüş olan "sonsuz uzay boşluğu" iddialarının ne kadar yanlış olduğunu gözleri ile görürler.

 Yüzük hakkında detaylı bilgi, Bu konuda hadisler, yüzüğün nasıl olması gerekir, yüzük taşları? Bismillahirrahmanirrahim..
1- Erkeklerin altın yüzük takması haramdır.
2- Yüzüğün gümüş olması müstehaptır:
Hz. Ali (a.s):
"Parmaklarınıza, gümüş olmayan yüzük takmayın. Çünkü Resulullah salla'llâhu aleyhi ve alih buyurmuştur ki: “Allah-u Teâla, parmağında demir yüzük olan eli tahir kılmaz." (Tuhefu'l-Ukul)
3- Orta ve işaret parmağına yüzük takmak mekruhtur:
Resulullah (s.a.a) Hz. Ali'ye (a.s) hitaben şöyle buyurdu:
Ya Ali, işaret ve orta parmağına yüzük takma; çünkü bu "Lut" kavminin yaptığı bir işti. Küçük parmağını da yüzüksüz bırakma." (Tuhefu'l-Ukul)
4- Yüzüğün sağ ele ve küçük parmakla yanındakine takılması sünnettir.
5- Yüzüğün parmağın dip boğumuna takılması sünnettir ve baş boğuma takılmasından nehyedilmiştir; zira Lut kavmi böyle yapıyorlardı.
6- Başparmağa takılması hakkında bir kayıt görmedim. Ama galiba buna gerek duyulmamış. Çünkü o parmağa yüzük takılması zaten anormal bir durum. (Gerçi maalesef bugün bu anormalliği yapanlar vardır!)
7- Abduhayr şöyle diyor:
“Hz. Ali (a.s)ʼın, parmağına taktığı dört yüzüğü vardı: Şeref ve yüceliği için Hadid-i Sini, korunması için de Akik yüzük takardı.
Yakut yüzüğünün kaşına şöyle yazılmıştı: “Lâ ilâhe illâllah el-melikʼul- hakkʼul- mubin” Firuzeʼnin kaşına da şöyle yazılmıştı: “Allahʼu Melikʼul- hak” Hadid-i Siniʼnin kaşına da şöyle yazılmıştı: “el-İzzetu lillahi cemian” Akikʼin kaşına da şu üç cümle yazılmıştı: “Mâşaellah, lâ kuvvete illa billah, esteğfirullah.” (El-Hisal -Şeyh Saduk-, s.199)
8- Allah'ın isimlerinden birini yüzük taşına nakşeden kimse onu, istinca ettiği (necaset temizlediği) ele takmamalıdır." (Tuhefu'l-Ukul)
9- Yüzüğün kaşının akik ve firuze taşından olması çok üstelenmiştir. Ve hadislerde bunlar için birçok sıhhı ve manevi faydalar zikredilmiştir.
Akik Taşının Faydaları
Bedenin gerginlik olan kısımlarına sıcaklık hissi verir ve gerginliği azaltır. Ağrıları gidermek için kullanılabili

Kanla etin arasına giren ve insana şiddetli bir şekilde azap veren cin için:

Otuzbeş gram meyan kökü alıp, eritmeden temiz su içerisine koy.
Bunu sabaha kadar bekletip, sabah aç karınla içersen, kanla etin arasına giren cinden kurtulursun
Bu suyu vücudunun tamamına sürersen, yılan ve akrep sana yaklaşamaz. Sahih olup mücerrebdir.
 Bastlarin usülü sirri

 Nefsi Emmare rüyası şunları görür:
Hınzır:..................... Harama;
Kelb(Köpek):............... Gadab, öfkeye;
Fil-Akreb-Yılan:............. Ucube, Azaba, acı söze.
Fare (Sıçan):................ Gizli işe.
Pire:..................... Musibete belâya.
Böcek:.................... Sıkıntıya.
Eşek:..................... Faidesiz işe.
Cemadat; Mezbele:......... Zibil, dünyaya meyle.
Hamir (Rakı):............. Harama.
Od (ateş):................ Kaygıya.
Afyon (tütün):............ Bir acı yaramaz, can sıkan işe.
Bunlar Nefs-i Emmare'nin işaretidir. Riyazet ile esmasına devam edilir ise geçer.

BİRİNCİ NEFS-İ LEVVAME RÜYASI
Siyah Adam:.................. Ayibe,
Dilsiz, Ahraz, Sarhoş:....... Aşkı mecaziye, şehvetinin aşkına.
Gülmek:...................... İbadeti terk etmeye,
Dellal:...................... Yalana,
Kasap:....................... Kasavete,
Harp:........................ Kalbin katılaşmasına.
Şaşlık:...................... Şaşkınlık, Haktan.
Bunları rüyada görmek bunlara işarettir. Mürşid izni ile yüzbin LA İLAHE İLLALLAH zikrini çok çok huzur ile ederse (çekerse) bunlar geçer ikinci Nefsi levvameye varır.

İKİNCİ NEFS-İ LEVVAME RÜYASI
Koyun:.................... Helal mala.
Sığır:.................... İnsana faidedir.
Deve:..................... Cefaya, tahammüle.
Balık:.................... Helal kazanca.
Şeker, Bal:............... Ahlakı hamideye.
Meyva, İp:................ Nefsin tabiatıdır, isteğidir.
Ev-Dükkün-Cami:.......... Kalbin rahatlığına, sükunetine işarettirler.
Esmasına devam eder ise geçer. Bunlar Mürşid izni ile Elli bin «ALLAH ALLAH ALLAH» çekmeye devam etmelidir.

ÜÇÜNCÜ NEFS-İ MÜLHİME RÜYASI

Kafirlik:.................. Dînin noksanına
Ehli delâlet:.............. Hak yolundan şaşkınlık delâlete.
Kadınlık:.................. Akıl noksanına,
Kızılbaşlık:............... Mezheb noksanına,
Sakalının noksanı:......... Musibete, belâya.
Gözsüzlük:..................Şehadeti saklamak, Hak sözü gizlemek.
Sağırlık:...................Hak sözü işitmezliğe, şeriatta işitmezliğe.
Topallık:...................Hakta iddia eder ve amelde etmezliğe işarettir.
Mürşid izni ile HU zikrine devam eder.
Tövbe istiğfar ile çalışır ise kurtulur. İnsan kendisini böyle olmuş görürse hep bunlara işarettir.

DÖRDÜNCÜ NEFS-İ MUTMAİNNE RÜYASI:
Kur'an okumak:............... Kalbin safasına ayetin manasına göre tabir olur.
Peygamber, Padişah, ulema görmek: İman, islam, din kuvvetine işarettir.
Kâbe ve mediyne:............ Kalb temizliğine işarettir.
Camiler, mescid:............ İlim temizliğine, kalb temizliğine işarettir.
Tüfek, Mancılık, Hançer, Döğüşmek.... Bunlar hep vesvese ve Hücumlar karşısında bunalmak:şeytanidir.
Bunlardan kurtulmak için Mürşid izni ile HAY zikrine devamladır.

NEFS-İ RAZİYYE RÜYASI
Huri, Burak, Cennet, Hulle:... Aklı kamile tamamen, takarrubu illallaha delalet eder.
Güneş, ay:.................... Marufu billahta husuli murada işarettir.
HAK esmasına devamla olur.

NEFS-İ MARZİYYE RÜYASI
Es-Seb'i semavat, yedi gökler, ay, güneş, yıldız, gök gürlemesi, şimşek, nur: Hepsi Marziyye'ye işarettir. KAYYUM ismine devam eder.

NEFSİ KAMİLE (SAFİYYE) RÜYASI:
Yağmur, kar, soğuklar, nehirler, pınarlar, kuyular, denizler görmek:
Bunların hepsi sülukünün açılmasına işaret ve delâlet eder. Müracatla onu KAHHAR ismine koyar. Bu işaretler zuhur eder ise verir. (Yani delil rahmet ve selç ve rahmeti zaid vel enhar vel-verri vel uyûne tedüllü ala marifetullah vet-tasdiki veylel azimi hârisi bi ismi Gahhar fe hâzel karar iktifabe.)
Yani yukardaki işaretler zuhurunda tarif edilir. Şimdi iyice malum olsun ki bir mürid tarikatta olup şeyhin huzurunda sülüke girer ise işte onun rüyası böyle tabir olunur. Başka kimseler bu rüyayı görseler, onların halına göre tabir olunur. Bu yedi mertebe nefsin yedi esması ve usulü vardır. Başka kitabımızda yazılıdır. Bunları kimse kendi kendine yapamaz. Başka usulleride vardır sakınmalıdır. Yani yüzbin, doksanbin, seksenbin, yetmişbin, altmış bin, elli bin, kırk bin, böylece birinden o birine işaretleri zuhur edinceye kadar çalışır. O birine geçer amma Mürşitsiz olmaz. Bunların hepsi on üç esmadır. Fakat bizim asıl usulümüz La ilahe illallah'a devam ile bazı haller zuhurunda yani Allah, Allah, Allah demek kendisine kolay tad verir ise o zamana kadar gece-gündüz aled devam LA İLAHE İLLALLAH deyip sonra o halde artık ALLAH demeğe gece-gündüz devam eder. Sonra bu hal ilerler ise HU HU HU demek ona hoş gelir. Zuhuratları rüyaları işaretleri bu şekilde görülür. O zaman gece-gündüz HU esmasını okur sayı, hesab yoktur. Dersi ne ise onu okur, sonra kendine işaret olan isme devam eder. Abdest alır iki rek'at namaz kılar niyetine alır ki bu işim Şeyhim tarafından işaret olsun der. Artık kendi bulunduğu halde çalışır, beş-on gün sonra yahud daha ziyade eksik her ne ise şeyhi tarafından Cenab-ı Hak kendine işaret gösterir hepsini gösteren, yapan Allah'tır. Fakat araya sebeb koyar da öyle yapar. Belki şeyhin haberi bile olmadan, Cenab-ı Hak şeyhinin suretinde yapar. Allahu Teala cümlemize muin olsun amin.
Sakın kardeşlerim: Bu temsillere bakıpta alçak görmeyiniz. Çünkü Allahu Teala Kur'an-ı Kerimin'de buyuruyor ki:
Allahu Alem şöyle der ki: Yahudiler geldiler Allah kitabında sinek kanadı filan demekle temsil getirmekten ne anlaşılır, faidesiz sözlerdir dediler. Bunun için Cenab-ı Hak'ta buyurdu.
(Sure-i Bakara, Ayet 26)
Biz Hak ve Hakikatı aşikâre etmek için sinek ile daha başka şeyler ile temsil getirmekten haya etmeyiz diye buyurdu.
Her ne şeyler olur ise olsun. Hakikatı anlatmak için misal ile güzel anlaşılır. Amel insanın niyetine bağlıdır. Niyet halis olur ise iman selamet olur. Bizde Hakk'ı hakikatı anlatmak için haya etmeyiz. Niyetimiz halistir. Hemen Rabbim Teala hatamızı sevab olarak kabul eylesin. Bizleri bu ilim ile amil olanlardan eyleyip, cümlemizi bu ilme aşina eylesin (Amin).
(Sure-i Hud, Ayet 92)
«..........Benim Rabbım, yapar olduğumuz şeyleri çepe çevre kuşatıcıdır. » (Sure-i Fussilet, Ayet 54)
«Allah her şeyi ilmen ihata edendir.»
Allahu Teala ve takaddesin bu ismi şerifi cümle alemleri ve her şeyleri ihata ve muhafaza ve alim olan Allahu Teala'dır. İşte karşıdan görünen alemlerin hepsi onsekizbin alem onun yanındadır. Biz kendi kalbimiz Allahu Teala'ya bu alemlerin içinde olanların cümlesi ondan daha yakındır. Allahu Teala'nın kudreti ilmi her cihetle bu alemleri kaplamıştır. Bu görünen alemler altlı üstlü hep onun avucunun içindedir. Büyüklüğünü ona göre kıyas etsen hiç kıyasa gelmez. Müslümanın mü'minin en hası, onu kendine daima yakın bilip, ona göre hareket edendir. Bir kutunun içine karıncaları koysalar avcunun ortasına alsalar, koynuna koysalar, karıncalara sorsalar siz bizim neremizdesiniz? Onlar sizdeyiz demekten başka bilemezler. Onun gibi bizde Hak'tayız, Hak bizde değildir. Balığın denizde olduğu gibi deniz balıkta değildir. Yani biz kuluz, O Rabbimizdir. Bizi istediği gibi kullanır. Kul Hak olamaz. Zındıkların itikadı vara vara kul Hak olur, Hakk'a vasıl olunca derler. Haşa Kul Hak olamaz. Velâkin Hakk'ın nurunda fani olur, kendi vücudunu göremez olur.
Demircinin demiri kızdırması gibi soğuyunca gene demir demirdir. Onun gibi bir kula Cenab-ı Hakkın tecelli esmasından sonra tecelli sıfatından, tecelli-i ilahiyyeler gelince Hakk'a vasıl olur. Bu halda bir saat, ya üç gün ya onbeş gün devam eder. O zaman kendini bulamaz, sonra daha azalır yalnız ilim kalır. Beyazıd-ı Bestami'de altı ay devam etmiştir. Aklı başında fakat kendi yok. Hak var, görür çok sürmez kendini bulur. Hak kimdir, kul kimdir, fark eder. Bu da altı ayda bir yahut senede bir kaç defa olur. Her zaman olmaz. Eğer her zaman olur ise rahmani değildir. Resulullah (Sallallahu aleyhi vesellem)'da bile bazı olurdu, bazı olmazdı.

 Bu dua Albülkadir Geylani Hazretleriʼnin devam ettiği ve içinde büyük manevi kazançların bulunduğunu zikrettiği bir duadır.Duaya Başlamadan evvel(786) kere Besmele “Bismillahirrahmanirrahim” okunur.Daha sonra Allah Resulüne(s.a.v)ʼe (33) defa salat ve selam getirilir. Ve aşağıdaki dua okunur.
Bu duanın Faziletleri:
Her gece bunu okumaya devam edersen evliyalar divanına kaydolur,saadet içinde olanlar defterine yazılırsın.Ömrün boyunca Allahʼın izni ile dualarının kabul olduğuna şahit olursun.Cenneti görmeden vefat etmezsin.O mübarek mekanın meyvelerini yer,sularından içersin.
Müellif diyor ki:
“Vallahi bu kârlı bir kazançtır.Tercübe ettim.Doğdu olduğunu gördüm.Eğer seher vakti kalkamazasan sabah namaznın sünneti ile farzı arasında bu manevi reçeteyi okumaya devam et.(Nakşibendiye,337-338)
Bismillahirrahmanirrahim..,
Allahümme inni esʼelüke bi hakkı bismillahirrahmanirrahim..
Ve bi hurmeti bismillahirrahmanirrahim,
Ve bi fadlı bismillahirrahmanirrahim,
Ve bi azameti bismillahirrahmanirrahim,
Ve bi celali bismillahirrahmanirrahim ,
Ve bi cemali bismillahirrahmanirrahim,
Ve bi kemali bismillahirrahmanirrahim,
Ve bi heybeti bismillahirrahmanirrahim,
Ve bi menzileti bismillahirrahmanirrahim,
Ve bi melekuti bismillahirrahmanirrahim,
Ve bi ceberuti bismillahirrahmanirrahim,
Ve bi kibriyai bismillahirrahmanirrahim,
Ve bi senai bismillahirrahmanirrahim,
Ve bi behai bismillahirrahmanirrahim,
Ve bi kerameti bismillahirrahmanirrahim,
Ve bi sultani bismillahirrahmanirrahim,
Ve bi beraketi bismillahirrahmanirrahim,
Ve bi ızzeti bismillahirrahmanirrahim,
Ve bi kuvveti bismillahirrahmanirrahim,
Ve bi kudreti bismillahirrahmanirrahim,
İrfaʼ kadri veşrah sadri ve yessir emri..
Verzukni min haysü la yahtesibü...
Bi fadlike ve keramike ya men hüve kef ha ya ayn sad ha mim ayn sin kaf ve esʼelüke bi celalil ızzeti ve celalil heybeti ve ceberutil azameti en tecʼaleni min ıbadikes salihıyn...
Ellezine la havfün aleyhim ve la hüm yahzenun...
Bi rahmetike ya erhamerrahımin.
Ve en tusalliye ala seyyidina Muhammedin ve ala ali seyyidina Muhammedin vefʼal li keza ve keza..”Burada hacet ne ise söylenir

 BÜYÜNÜN VERDİĞİ KÖTÜ ETKİLERDEN BAZILARI..
1) İŞ ENGELİ
Kişi iş bulmak için elinden gelen herşeyi yapar fakat her seferinde sonuçsuz kalır , hiç bir neden olmadan... , Söz verilen bir iş olur yada tam işe başlıyacak nedensiz bir şekilde işe giremez, yada tam işe başlıyacak ama çalışmaya gücü kalmaz..
2) EGİTİM ENGELİ
Kişi çok çalışkan ögrenci olabilir , fakat hiçbir neden olmadan egitimine son vermek ister, çalışmayabaşlar fakat baş agrısından aklına birşey girmez, çalıştıgı şeyleri sınav esnasında unutur... ( keyfinden okula gitmek istemeyenler büyüyü sebep göstermesin )
3) SAGLIK
Büyü'yle insanın saglıgına çok ciddi hasarlar meydana gelebilir bunlardan birkaçını sizlere bildirmeye çalışıcam : Kadında yada erkekte kısırlık , nedensiz bir türlü hamile kalamamak, kanser,böbrek yada akciger iflası, şeker hastalıgı , saç dökülmesi , migren,midde agrısı vs .. ( bunlar tıbbi yönden nedeni bilinmeyen hastalıklardır )
Bu konuda doktorların cevabı şöyle olur :
1- herşey normal gözüküyor fakat hasta yinede rahatsız
2- bir problem var fakat buna daha önce hiç rastlamadık
3- stress'ten dogan birşey , ve sıze anti-stress hapları verirler bununla problemi çözmezler daha da kötü yaparlar
4- hastalıgınız için tıbbi bir yardım bulamiyoruz
4) DEPRESYON
Kişi motıvasyonunu yitirir , hiç birşey yapmak istemez, tüm işlerini erteler, yanlız kalmak ister, zamanını uyumakla geçirir, bir işe başlar fakat onu yarıda bırakır....
5) YANLIŞ AŞK
Kişi ( kadın yada erkek ) digerine aşık degildir fakat ortada büyü varda diger kişiyi aklından çıkaramaz hep onu düşünür , onu heryerde görür , onun kendisine çok aşık oldugunu düşünür fakat mantıkça ona aşık olacak bir neden yada sebep yoktur.
6) DELİRME VE ÖLÜM :
Kişi çıldırmaya başlar , herşeyden teredüt eder,kendisiyle konuşmaya başlar, kendisini başka biri'ymiş gibi zaneder
7) ÖLÜM
Büyü kişiyi durmadan intihara zorlar durmadan kendisini pencereden atmak ister, kendisini bıçaklamak ister, tehlikeli haplar içmeye kalkar, kendisini arabaların önüne atmak ister, ve çok ciddi kazalar yapıp kıl payı kurtulur
8 ) EPİLEPSİ
Epilepsi hastalıgının 80% i cin çarpmasından olur
9) SAYGISIZ EVLAT
Kişinin duruşu hiç bir neden olmadan değişir, agresifleşir, kötü yollara sapar , ona hertürlü cezayı verseniz yine devam eder, kendisi de ne oldugunu anlayamaz ama onu kötülüğe iten bir şey var...
10) DİGER ÇEŞİTLER
Kendini bir yere kapatmak , kişi evden çıkmaz, yada bir şehirden çıkmaz, dünyayla ilişkisini keser.
Agresifleşme, durmadan kişiligi ve tavrı degişir
 

Tereddüt hastalıgı , herşeyden korkmak vs..
Birde başarı için yapılan büyü var : işe girmek için, evlenmek için, sınavı geçmek için . Bu da diger büyü tipi gibi insani dinden çıkarır ve en büyük günahlardan biridir Allah korusun
11) EVDE VE İŞ YERİNE YAPILAN BÜYÜ :
Bu büyü evde huzursuzluga neden olur, kavgalara neden olur, ailenin ayrılmasına neden olur vs...
İŞ YERİNE : iş yerinde kavgalara neden olur, işte düşüş olmasına neden olur, kazalara neden olur, büyü çeşitlerinin sonu yoktur arabaya, ve diger her şeye büyü yapılabilir
12) RÜYALAR
Hemen her seferinde büyünün gelişi bir rüya ile gösterilir mesela : birileri bizi döver, akrep yada yılan tarafından sokuluruz, köpek , fare ve dıger hayvanlar da olabilir, yükseklikten düşeriz vs...
Allahın laneti bunları yapan ve yaptıranların üzerine olsun, Allah bizleri ve tüm müslümanlari her beladan korusun.

 Cin Hakkında Bilgi (Hicri 14.Asrın Müceddidinden)
Aşağıdaki yazı, Osmânlı pâdişâhlarının otuzaltıncısı, sonuncusu, sultân Muhammed Vahîdeddîn hân “rahmetullahi teâlâ aleyh” zemânında, medresetülmütehassısînde tesavvuf müderrisi olan Hicri 14.asrın müceddid-i,büyük veli,mürşid-i kâmil,evlad-ı resul,Es seyyid Abdulhakim-i Arvâsî hazretleri ''rahmetullahi teâlâ aleyh'' (Keşkül) ismindeki kitâbından alındı. Keşkül basılmamışdır.
Cin var mı, diye soranlara, acele cevâb vermek îcâb eder. Çünki, Cinnin var olmasında şübhe etmek, pek tehlükelidir. Cevâb olarak, islâm âlimlerinin sağlam kitâblarından çıkardığım, aşağıdaki bilgileri, dikkatle ve insâf ile okumak ve doğru düşünerek, anlamak lâzımdır.
Cin, cinnet, cinân, Cennet, cenân ve cenîn gibi C ve N harflerinden meydâna gelen kelimeler (örtülü) demekdir. Cennet denilen yer, meyveler, çiçekler, kokular ile örtülü olduğundan, bu ism verilmişdir. Delilere, mecnûn denilmesi de, aklının örtülü olduğu içindir. Geceye (Cünn-i leyl) denir. Çünki, karanlık, gün ışığını örtmüşdür. Cin denilen mahlûklar da, gözümüzden örtülü olduğu için, cin denilmişdir. Cin kelimesi, Cinnî isminin cemʼidir. Cin, cinnîler demekdir. Peri, fârisîde, cin demekdir.
Mahlûklar, görülen, görülmiyen diye iki kısmdır. Ayrıca, mekânsız, madde olmıyan mahlûklar da vardır. İmâm-ı Mâverdî diyor ki, (Cin, dört ana maddeden yapılmışdır: Su, toprak maddeleri, havadaki gazlar ve ateş. Bunlardan ateş; alev, ışık ve dumandır. Mâric denilen, alev kısmından yaratılan cinnîlerin müʼminleri, kâfirleri, fâsıkları vardır). Bugünkü fen bilgimize göre, bu dört ana madde, yüzbeş elementden (basît cismden) meydâna gelmekdedir. Şu hâlde bütün mahlûklar, elementlerden yapılmış olup, enerji (kudret) taşırlar. Normal fizik şartlarında, katı ve sıvı (mâyıʼ) hâlinde bulunan varlıkları ve renkli gazları görebildiğimiz için bunlardan yapılmış cismler görünür. Meselâ insanda katı maddeler ve su çok (yüzde yetmişden fazla) bulunduğundan, insan görünüyor. Otlar ve bütün hayvanlar da böyledir.
Cinnîler, havadan ve nârdan [yaʼnî ateşden] meydâna gelmişdir. [Ateşin alev kısmı görünmez, içindeki katı zerreler, sıcakda ışıklandığı için, parlak görünüyor.] Bunun için, cin de görünmez.
Alev iki kısmdır: Biri zulmânî [görünmiyen], ikincisi nûrânî [bu da görünmez]. Zulmânî olandan cin, nûrânî olandan ise melekler yaratılmışdır. İnsanlar, toprak maddelerinden yaratıldığı hâlde, Allahü teâlâ, bu maddeleri organik ve organize hâle, et ve kemiğe çevirdiği gibi, meleklerde ve cinde alev şekli değişerek, onlara mahsûs latîf, her şekle dönebilen bir hâle gelmişdir.
Cinnin taʼrîfi şöyledir: Cin yaʼnî peri, ateşin alev kısmından yapılmış cismler olup, her şekle girebilirler. Melekler ise, nûrânî cismlerdir. Muhtelif şekllere girebilirler. Melek ile cin, yaratılış bakımından birbirine yakındır. Melekler, muhteremdir, kıymetlidir. Cin, hakîrdir, kıymetsizdir. Melekde, nûr [ışık] kısmı, cinde ise, alev maddesi fazladır. Elbette nûr, zulmetden efdaldir. Meleklerin, cinnîlere yakınlığı, insanın hayvana yakınlığı gibidir. İnsanların üstün olanları, melekden kıymetli, cin de hayvandan kıymetlidir.
İslâm âlimlerinin çoğu, meleklere cism dedi. Doğrusu da öyledir.
Meleklerin varlığına inanmıyan kâfir olur. Cism olduklarına inanmıyan kâfir olmaz, bidʼat sâhibi olur.
Cinnin varlığına da inanmıyan kâfir olur. Eski felsefecilerden bir kısmı, Kaderiyye [yaʼnî muʼtezile] fırkasının çoğu ve zındıklar, Cin ve şeytânlara inanmadı. Cin, zekî, dâhî insan demekdir. Şeytânlar da, kötü kimseler demekdir dediler. Din kitâblarını okumıyan ve islâm âlimlerinin sözlerini bilmiyen, elbette inanmaz. Fekat, Kurʼân-ı kerîmde açıkça bildirildiği hâlde ve islâm büyüklerinin kitâbları dolu olduğu hâlde, Kaderiyye fırkasının inanmaması, şaşılacak şeydir. Çünki bunlar, Kurʼân-ı kerîme uyduklarını söylüyor. Demek ki, bu kadar uymakdadırlar. Hâlbuki, Cinnin var olması, akla uymıyan birşey değildir. Yaʼnî aklın red edeceği birşey değildir. Çünki, Allahü teâlânın kudretinin yapamıyacağı birşey değildir. Bugün fen adamları, akl ve din sâhibleri, aklın imkânsız demediği şeyleri red etmiyor. Kurʼân-ı kerîmde bildirilen şeylere, kelimenin açık ve meşhûr maʼnâlarını vermek lâzımdır. Şeyh-i ekber [Muhyiddîn-i Arabî] “kuddise sirruh”, Cinnin var olduğunu, şu âyet-i kerîmeler ile gösteriyor:

 1 — Zâriyât sûresinin ellialtıncı âyetinde meâlen, (İnsanları ve Cinnîleri ancak, beni bilip itâʼat, ibâdet etmeleri için yaratdım) buyruluyor.
2 — Errahman sûresi, yetmişdördüncü âyetinde, Cinnin Cennete gireceği bildiriliyor.
3 — Errahman sûresinin otuzbirinci âyetinde (Sekalân) buyuruyor ki, (Ey insanlar ve cinnîler!) demekdir. Resûl-i sekaleyn, müftîyüssekaleyn, gavsüssekaleyn [yaʼnî, insanların ve cinnin Peygamberi, müftîsi, velîsi] gibi ismler de, cinnin varlığını göstermekdedir.
Kitâblı kâfirlerin hepsi, ateşe tapanlar, puta tapanlar, budistler, müşrikler ve Yunan felesoflarının çoğu ve tesavvuf büyükleri cinnin var olduğuna inanıyor. Süleymân aleyhisselâmın vakʼası da, cinnin varlığını göstermekdedir.
Cinnîleri anlatan âyet-i kerîmelere, akllarına göre, başka maʼnâ verenler mürted olur. (Milel-nihal) kitâbında ve imâm-ı Muhammed Birgivînin “rahmetullahi aleyh” yazdığı (Tarîkat-i Muhammediyye) kitâbındaki fetvâ ve (Akâʼid-i Nesefî) şerhindeki açıklama, mürted olacaklarını bildirmekdedir. Fetvâ şudur: (Kurʼân-ı kerîmin âyetlerine, kelimelerin açık, meşhûr maʼnâları verilir. Bu maʼnâları değişdirerek, bâtınîlere [İsmâʼîlîlere] uyanlar kâfir olur).
Kul-eʼûzü sûresi ve Cin sûresi, cinnin varlığını açıkca haber vermekdedir.
[Bilgileri noksân baʼzı kimselerin, cinnîleri hayâl (illüzyon) sanarak, yok demeleri kıymetsizdir. Korkudan, göz önünde hâsıl olan hayâller, elbette yokdur. Fekat, bu hâyalleri cin sanmak, cinden haberi olmamak demekdir. Birşeye yok diyebilmek için, o şeyi tanımak, kavramak lâzımdır. Tanımadan yok demek, çocukca lâf olur. Bu gibilere, ilm adamı demek, yersiz olur. Bütün Peygamberlerin haber verdiği ve hele, Peygamberlerin en üstününün “aleyhi ve aleyhimüssalevâtü vetteslîmât” çeşidli zemânlarda haber verdiği bir bilgiye, akla, tecribeye dayanmadan, zan yolu ile, çala kalem yok demek, ilm adamına yakışır bir şey değildir. Cinne, meleklere, Cennete, Cehenneme hattâ Allahü teâlâya inanmıyanların biricik sözleri, (Kim gitmiş, kim görmüş. Var olsalardı görürdük. Görülmiyen şeye inanmak, abdallık olur) demeleridir. Gözün akla değil, aklın göze bağlı olması lâzım sanıyorlar. Hâlbuki akl, duygu organları üstünde bir kuvvetdir ve his edilen şeylerin doğrusunu, yanlışını ayıran bir hâkimdir. İnsanlar, göze tâbiʼ olsaydı, insanlık şerefi, gözün kuvveti ile ölçülseydi, kedi, köpek ve fârenin insandan dahâ şerefli, dahâ kıymetli olması lâzım gelirdi. Çünki, bu hayvanlar, karanlıkda da görüyor, insan ise göremiyor. O hâlde, göremediğine inanmak istemiyen kimse, insanlığı, hayvandan aşağı düşürmekdedir. Demek ki, his organlarımız, aklın uşakları, âletleridir. Kumandan, hâkim, akldır. Akl, görünmiyen, duyulmıyan şeyleri red etmediği gibi, yokluğu isbât edilemiyen ve anlaşılamıyan şeylere de yok demez. Bunlara yok demek, akla uygun bir söz olmaz].
Cinnin varlığı, dînin açıkca bildirdiği birşey olduğundan, inanmıyan müslimânlıkdan çıkar, hiçbir ibâdeti kabûl olmaz.
Cinnin insanlara zarar verdikleri, yardım etdikleri, insanları isteklerine kavuşdurdukları, çeşidli zemânlarda, birçok müslimân ve kâfirler tarafından görülmüş ve haber verilmişdir. Buna karşılık, inanmıyanlar, pek azdır. Yaʼnî yalnız felesof taklîdcileri ve tıb diploması alan birkaç kimsedir. Eski tecribeli doktorlar ve şimdi, tıbbı zevk edinip ihtisâs kazananların çoğu, yok deyip geçemiyor, müslimânlara uyuyorlar. İslâm âleminin en büyük doktoru olan İbni Sînâ, Yunan felesoflarının teʼsîri altında kalıp, islâmiyyetden bir nasîb alamadığı hâlde, (Kanûn) ismindeki kitâbında, Sarʼa hastalığını anlatırken, Cinden bahs etmekdedir. Meselâ diyor ki, (Hastalıklara birçok maddeler sebeb olduğu gibi, cinnin hâsıl etdiği hastalıklar da vardır ve meşhûrdur). [Cin hakkında bilgi, her Peygamberin kitâbında vardı. Süleymân aleyhisselâmın emri ile iş görürlerdi. İdrîs “aleyhisselâm” diri olarak Cennete çıkarılınca, onu çok sevenler, ayrılık acısına dayanamadı. Resmini yapıp seyr eyledi. Dahâ sonra gelenler, bu resmleri tanrı sandı. Çeşidli heykeller de yapılıp tapıldı. Böylece putperestlik meydâna çıkdı. Peygamberimizden “sallallahü aleyhi ve sellem” bin sene önce, Hicazdaki Huzâʼa hükûmetinin reîsi olan Amr bin Luhay, puta tapınmak dînini Şâmdan Mekkeye getirdi. Putlara tapanlar, putlardan ses işitirdi. Cin, putun, yaʼnî heykelin içine girip söylerdi. Peygamberimizin “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” dünyâya teşrîf etdiği, islâmiyyetin başladığı, birçok putlardan işitilmişdi. Bu sözlerle, çok kimselerin müslimân olduğu, (Mirʼât-i Mekke) târîh kitâbında uzun yazılıdır. Şeytânlar, diri insanın içine de girer. İnsanın his ve hareket sinirlerine teʼsîr ederek, hareket ve ses hâsıl ederler. İnsanın, bu kendi söz ve hareketinden haberi olmaz. Böylece vaktîle Romada ve Peştede, son zemânlarda Adanada konuşan çocuk ve hastalar görülmüşdür. Bunları konuşduran cin, uzak memleketlerdeki veyâ eski zemânlardaki şeyleri söylediklerinden, baʼzı kimseler, bu çocukların iki rûhlu olduğunu veyâ başka insanın rûhunu taşıdığını, yaʼnî tenâsüh sanmışdır. Böyle zan etmenin yanlış olduğunu, dînimiz açıkca

 bildirmekdedir. Eskiden kâhinler, cinnîlerden baʼzı şeyler işiterek falcılık yapardı. Bunun için, puta tapanlar, cinnin varlığına inanır ve cinden korkardı. Cinnin var olduğunu, müslimânlar, putperestlerden işiterek öğrenmedi. Kurʼân-ı kerîmden ve Muhammed aleyhisselâmdan öğrendi. Müslimânlar, puta tapanlar gibi, cinden korkmaz. Muhâfaza melekleri, insanları cinden koruduğu gibi, âyet-i kerîme ve düâ okuyup, Allahü teâlâya sığınanlara da birşey yapamazlar].
2.KISIM
İnsanlar, ilk olarak, toprakdan yaratıldığı gibi, cin de, alevden yaratıldı. Cin de, erkek ve dişi olur. Evlenmeleri, evleri, yimeleri, içmeleri, üremeleri, ölmeleri hakkında ve Muhammed aleyhisselâmın onlara da Peygamber olduğu, Kurʼân-ı kerîmi dinledikleri, Mekke-i mükerremede ve Medîne-i münevverede toplandıkları ve Resûl-i ekremin “sallallahü aleyhi ve sellem” onlara Kurʼân-ı kerîm okuduğu, ibâdet etdikleri, sadaka verdikleri, iyi işlerine sevâb verildiği, cin kâfirlerinin Cehenneme gireceği, müʼminlerinin Cennete gireceği ve Cennetde Allahü teâlâyı görecekleri, Cinnin arkasında nemâz kılanın nemâzının sahîh olup olmıyacağı, Cumʼa ve cemâʼatler onlar ile de olup olmıyacağı ve nemâz kılanın önünden geçmeleri câiz olduğu, çeşidli kitâblarda yazılıdır. İnsanın cin ile evlenmesinin câiz olduğu, cinnin insan kadınına teʼarruz edince gusl abdesti lâzım olduğu, cin ile insan arasında hâsıl olan çocuğun nasıl olacağı [Belkıs gibi], Cinnin kesdiği hayvanın yimesi câiz olduğunu, cinnîlerin insan âlimlerine süâl sorup fetvâ aldıklarını, insanlara vaʼz etmelerini, insanlara şiʼr söyleyip insanların işitmesini, insanlara, hastalık tedâvîsi, ilâc öğretdiklerini, insandan korkduklarını, insanlara itâʼat etdiklerini bildiren, âlimlerimizin çeşidli yazıları vardır. Bu kitâblar, cinnin varlığını göstermekdedir.
Cinnîlerin insanlara olan zararlarına karşı tedbîr alınması, cinnin zararına karşı korunulması, cinnîlerin küçükleri yükseklerine itaʼat etdikleri, insanların iyiliklerine karşı iyilik yapdıkları, kötülüğe karşı kötülük ve zarar yapdıkları, sarʼa hastasının bedenine girip, hastanın hareketleri ve işlerinin, cinnin hareketi ve işi olduğu, böyle hastanın tedâvîsinde cin ile sorgu, süâl, cevâblaşma olduğu, cinnin insanlarla alay etdikleri, cinnin insan gibi, nazarları değeceği, cinnin harb etdikleri, bilhâssa Ramezân ayında azdıkları, cinnin insanlarla ibâdet etdikleri, cinnin, hadîs-i şerîflerin sahîh olup olmamasında insanlarla müzâkerede bulunmaları, Server-i âlemin “sallallahü aleyhi ve sellem” Ümm-i Maʼbedin çadırında müsâfir olduğunu Mekke ehâlisine haber vermeleri, Ümm-i Maʼbedin müslimân olduğunu haber vermeleri, Bedr muhârebesini haber vermeleri, geçmiş şeyleri cinden sormak câiz olduğu, ileride olacak şeyleri sormak câiz olmadığı, müezzinlerin ezânlarına, kıyâmetde, cinnîlerin şâhid olacakları, Ebû Ubeyde ve arkadaşları vefât edince, cinnîlerin ağlayıp mâtem etdikleri, Ömer “radıyallahü anh” vefât etdiği zemân, mersiye okudukları, Osmân “radıyallahü anh” şehîd olunca, ağlayıp inledikleri, hazret-i Alînin “radıyallahü anh” şehîd olduğunu haber verdikleri, Hüseyn “radıyallahü anh” şehîd olunca ağlayıp, bağırdıkları ve başka Sahâbîler şehîd olunca bildirdikleri, Ömer bin Abdülʼazîzin vefâtını haber verdikleri, imâm-ı aʼzam Ebû Hanîfenin ve imâm-ı Şâfiʼînin “rahmetullahi teâlâ aleyhim ecmaʼîn” vefâtlarında ağladıkları, cinnin insan kalbine vesvese getirdiği ve dahâ pekçok meşhûr vakʼa ve işler kıymetli kitâblarda yazılıdır. Bunların hepsi, cinnin varlığını göstermekdedir. [Keçi, yılan, kedi şekline girdikleri çok görülmüşdür. Mikrop şekline de girip, insanın damarlarında dolaşırlar.]
Cinnîler yir, içer. Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem”; (Sağ el ile yiyiniz, sağ el ile içiniz! Çünki, şeytân, sol eli ile yir ve sol eli ile içer!) buyurdu. Şeytânların hepsi kâfirdir. İnsanları aldatmağa uğraşırlar. İbâdetleri unutdurup, günâhları iyi gösterirler. Nefsin arzûlarını kızışdırırlar. Şeytânlar da, ateş ile havadan yaratılmışdır. Fekat cinde hava, şeytânda ateş fazladır. Cin ve şeytânlar, en ufak yerden geçerler, insanın içine, damarlarına girerler.
(Aynî târîhi)nde diyor ki, (Cinnîlerin sayısı, insanların on katından fazladır. Şeytânların sayısı, bu ikisinin on katlarından fazladır. Meleklerin sayısı da, bu üçünün sayılarının, on katından dahâ çokdur). [(Buhârî) şârihlerinden Mahmûd bin Ahmedin (Aynî târîhi) ondokuz cilddir.] Her insanın yanında, kâfir bir cinnî arkadaşı vardır. Fekat, melekler, insanları bunların kötülük yapmalarından korur. Cinden, Peygamber olmadığı (Eşbâh)da yazılıdır. Muhammed aleyhisselâmdan önce, cinnîlere Peygamber gelmediğini, imâm-ı Mukâtil bildirmekdedir.
(Eşbâh) kitâbının sâhibi, bunun ikinci kısmında ve imâm-ı Hamevî “rahmetullahi teâlâ aleyhimâ”, bunun hâşiyesinde diyor ki: İlk insan toprakdan yaratıldı. Bütün insanların bedenleri toprak maddelerinden meydâna gelmekdedir. Fekat insanlar, etdir, kemikdir. Toprak değildir. Cin de, ateşden meydâna gelmiş ise

 de, ateş ve hava değildirler.
(Kurtubî tezkiresi)nde buyuruyor ki, (Cinnin ölümü, yerde gâib olmakdır. İhtiyârları, gençleşmeyince ölmez. Ölecekleri zemân, çocukluk hâline döner ve yerde gâib olurlar. Cin üç sınıfdır: Bir sınıfı, rüzgâr ve hava gibidir. Bir kısmı yerdeki böcek ve hayvancıklar gibidir. Birinci kısmda, altmışsekizinci maddeye bakınız! Bir kısmı da emrlerle, ibâdetle vazîfelidir. Bunlara hesâb ve azâb vardır).
Seyyid Ömer “rahmetullahi teâlâ aleyh” diyor ki, bana bir cin kızı geldi. Benimle evlenmek istedi. Şemseddîn Hanefîden sordum. Hanefî mezhebinde câiz değildir dedi. Böyle söyledim. Beni aldı. Yer altına, evlerine götürdü. Büyüklerine söyledi. Büyükleri dedi ki, seyyid Şemseddînin cevâbı başımızın üstündedir. Fekat, cinnin insan ile evlenmesi, Şâfiʼî mezhebinde câizdir. Biz Hanefî değiliz, Şâfiʼîyiz.
İnsanların çoğalması, menî iledir. Cinnin çoğalması ise gaz (hava) iledir. Yaʼnî erkekden dişiye bir gaz geçerek bundan, yavru hâsıl olur. Bundan anlaşılıyor ki, insan ile cin evlenmesi, hayâl iledir. Hakîkî evlenmek olmaz. Fekat, âlimlerden çoğu, hakîkî evlenmek olmakdadır dedi ve gusl abdesti lâzım olur ve Belkıs, insan ile cin arasında hâsıl olmuşdur dediler. [Cin, insan şekline girip evlenmekdedir.]
İnsan, cinni ve şeytânları, uyanık iken ve rüʼyâda görebilir. Çünki, onlar her şekle girebilir. Çok güzel sûretlere girerler. İhtilâma sebeb olurlar. Peygamberlerden “aleyhimüsselâm” ve Evliyâdan çoğu şeytânı görmüş ve konuşmuşdur. Her ne şeklde olursa olsun, cinni gören kimse, hep ona bakarsa cin şeklini değişdiremez. Gözden kaçamaz. Ona sorup cevâb alınabilir. Bir ân başka tarafa bakılırsa, hemen kendi şekline girip gayb olur. İmâm-ı Şâfiʼî “rahmetullahi aleyh”, (Cinni kendi şeklinde gördüğünü iddiʼâ eden kimsenin şâhidliği kabûl olmaz!) buyurdu. Çünki, hayâli kuvvetli olanlar, bulunmıyan şeyleri görüyorum sanır. Hayâlleri [illüziyonları] birşey sanır. Sihr yapılmış kimseler de, böyle hayâller görüp, bunları cism zan eder. Hayâli fazla olanlara, çirkin şeyler güzel görünür. Çirkin tarafları görünmez. Dünyâya düşkün olanlara, dünyânın herşeyi böyle görünür. Çirkinlikler, güzel görünür. Fekat uyanık olanlar, keskin görüşlüler, herşeyin doğrusunu görüp aldanmaz.
İnsanın cin ile tanışması, arkadaş olması, kıymetli birşey değildir, zararlıdır. Onlarla konuşmak, fâsık insanla arkadaşlık etmek gibidir. Onlarla tanışan kimse, fâide görmemişdir. Muhyiddîn-i Arabî “kuddise sirruh” (Fütûhât) kitâbının ellibirinci bâbında buyuruyor ki: (Hiçbir insan, cinden Allahü teâlâya âid bir bilgi edinmemişdir. Çünki, cinnin din bilgileri pek azdır. Onlardan dünyâ bilgileri edineceğini sanan kimse de, aldanmakdadır. Çünki, fâidesiz şeyle vakt geçirmeğe sebeb olurlar. Onlarla tanışanlar, kibrli olur. Hâlbuki, Allahü teâlâ, kibrli olanı sevmez). (Reşehât)da molla Câmî hazretlerinin halîfesi, Abdülgafûr-i Lârî, Muhyiddîn-i Arabînin bir risâlesinde şöyle buyurduğunu bildiriyor: (Cinnin ilk babaları İblîs değildir. İblîs, cin tâifesindendir. Cin, ateş ve havadan yaratıldığı için çok latîfdirler. Çabuk hareket ederler. İnsan bunlara hafîf çarpınca, hemen ölürler. Bunun için, ömrleri kısadır. Din bilgileri azdır. Kibrli olduklarından, birbirleri ile, hep mücâdele, muhârebe ederler. Ateşden müteʼessir olmazlar. Cehennemlik olanları, Zemherîrde, yaʼnî soğuk Cehennemde azâb göreceklerdir. İblîs ve çocukları, hak ve sevâb olan iyi şeyleri yapmağı da insana hâtırlatırlar. Fekat, bunları yaparken, nefsde ucb, riyâ hâsıl olarak veyâ farzın kaçırılmasına sebeb olarak, insan çok günâha girer). Cin ile tanışmağa özenmemeli, Evliyâ-i kirâmın rûhâniyyetlerinden istifâde etmeğe çalışmalıdır. Evliyânın rûhları, görünmeden de, kendi beşerî şeklinde görünerek de, sevdiklerine fâide verir ve belâlardan korur. Onları tanımağa, sevmeğe ve sevilmeğe uğraşmalıdır. (Hadîkat-ün-nediyye)de, bütün bedenin âfetlerini bildirirken, yazılı olan hadîs-i şerîfde buyuruluyor ki, (Tetayyur eden ve tetayyur olunan ve kâhinlik yapan ve kâhine giden ve sihr, büyü yapan ve yapdıran ve bunlara inanan, bizden değildir. Kurʼân-ı kerîme inanmamışdır). Tetayyur, uğursuzluğa inanmakdır. Kâhinlik, cinden bir arkadaş edinip, olmuş ve olacak şeyleri ona sorup, ondan öğrenmek ve bunları başkalarına bildirmekdir. Cinle tanışan falcılar ve yıldıznâmeye bakıp, sorulan herşeye cevâb verenler böyledir. Bunlara ve büyücülere gidip, söylediklerine, yapdıklarına inanmak, baʼzan doğru çıksa bile, Allahdan başkasının herşeyi bildiğine ve her dilediğini yapacağına inanmak olup, küfr olur.
3.KISIM
İbni Hacer-i Hiytemî, (Fetâvâ-yı hadîsiyye)nin yüzyirminci sahîfesinde diyor ki, (Birinin kolunu kesip, sonra yapışdırmak, kendi ağzına, bedenine bıçak, kama sokup çıkarmak gibi gösteriler yapan tarîkatcılar, bu gösterilerini sihr, göz boyamak şeklinde yapıp, kerâmet gösterdiğini söylerse, hâkim tarafından öldürülür. Başka şeklde yapıyorsa, öldürülmez. Fekat, ağır cezâlandırılır. Mâlikî âlimlerinden Abdüllah ibni ebî Zeyd

 Kayrevânî “rahmetullahi aleyh” (İsbât-ü kerâmât-il-Evliyâ) kitâbında diyor ki, sihrinde küfre sebeb olacak şey yoksa, el çabukluğu yapıyorsa, fekat kerâmet ve tarîkatcılık şeklinde gösterirse, cezâlandırılır. Böyle tarîkatcıların yanlarına gitmek, seyr etmek câiz değildir. Bir kadın, zevcine, kendisinden veyâ başkasından soğuması için büyü yapdığını söyledi. Bunu öldürmediler. Cezâlandırdılar. İbni Ebî Zeyd “rahmetullahi teâlâ aleyh” diyor ki, (Bir kimse, kitâba bakarak cin ile konuşduğunu, bu cinne emr ederek, sarʼa yapan habîs cinni kovduğunu, büyü çözdüğünü, habîs cinni öldürdüğünü söylerse, buna inanmamalıdır). Cin ile arkadaşlık etdiğini, cin pâdişâhına hizmet etdiğini söyliyen kimsenin büyücü olduğu anlaşılır. Mısrdaki Fâtımî devletinin altıncı reîsi olan Hâkim bi-emrillah Mansûr, Dırâr ve bunun talebesi Hamzaya uyarak, cin ile tanışdı ve Cin pâdişâhına hizmet ederek, sapıtdı. Şeytânların maskarası oldu. Tanrılık daʼvâsına kalkdı. İbni Ebî Zeyd diyor ki, (Cinci tarîkatcıya inanmak, insanı cinden kurtardığına inanarak, ona ücret vermek câiz değildir. Büyü çözene de para vermek câiz değildir). Kocasının muhabbet etmesi ve kendisine eziyyet etmemesi için, bir kadına, Kurʼân-ı kerîmden ve Selef-i sâlihînin bildirdikleri düâlardan muska yazmak, karşılık birşey istememek câizdir. Ne olduğu bilinmiyen şeyleri yazmak, okumak ve kendisine okutmak, bunları muska, tütsü yapmak harâmdır). Kâdî-zâde, (Birgivî vasıyyetnâmesi)ni açıklarken, Birgivînin, (Bir kimse, ben çalınanları, gayb olanları bilirim dese, böyle söyliyen ve buna inanan kâfir olur. Bana cin haber verir. Bunun için bilirim dese, yine kâfir olur. Zîrâ, cin de gaybı bilmez. Gaybı yalnız Allahü teâlâ bilir. Ondan başka kimse bilmez) yazısını, (Allahü teâlânın vahy ve ilhâm etdikleri bilir. Cin, herşeyi bilmez. Allahü teâlânın bildirdiğini ve görüp anladığını bilir. Cin, bu iki yoldan öğrendiğini haber verirse, bana cin haber verdi demekde zarar yokdur. Peygamberler kabrlerinde, bilmediğimiz bir hayât ile diridirler. Allahü teâlâ, onlara vahy, ilhâm ve keşf yolu ile, gayb ve gizli şeyleri bildirmişdir. Diri insanların işlerini ve hâllerini onlara ve dilediği müʼminlerin rûhlarına bildirmekdedir) şeklinde açıklamakdadır. Cinnin sâlih olanlarına da bildirmesi câizdir. Fekat, müʼmin ve sâlih olmıyan, bidʼat ehli ve fâsık tarîkatcıların, yobazların yalanlarına inanmamak, tuzaklarına düşerek, felâkete sürüklenmemek için, çok uyanık olmalıdır. 909.cu sahîfeye ve (El-münîre) kitâbına bakınız!
(Dürr-ül-muhtâr)ın Tahtâvî ve İbni Âbidîn hâşiyelerinde, son cildin sonunda diyor ki, (İnsanın, bilmesi lâzım olmıyan şeyleri münâkaşa etmek mekrûhdur. Öğrenmesi emr edilmemiş olan şeyleri sormak câiz değildir. Meselâ, Lokman ve Zülkarneyn Peygamber midir, değil midir? Cebrâîl aleyhisselâm, Peygamberlere nasıl gelirdi? Melek ve Cin, insanlara ne şeklde görünürler? İnsan şeklinde görünürken, yine cin ve melek midirler? Cennet ve Cehennem nerededirler? Kıyâmet ne zemân kopacak? Îsâ aleyhisselâm, gökden ne zemân inecek? İsmâʼîl ve İshak aleyhimesselâmdan hangisi efdaldir ve hangisi kurban edildi? Fâtıma ve Âişeden “radıyallahü teâlâ anhümâ” hangisi dahâ efdaldir? Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” ana babaları ve Ebû Tâlib hangi dinde idiler? İbrâhîm aleyhisselâmın babası kim idi? Bunlar gibi şeyleri sormamalıdır. Bunları öğrenmekle emr olunmadık).
(Hazînet-ül-esrâr) kitâbında diyor ki, Sarʼa hastasından, rûhânînin defʼ edilmesine ve hastanın şifâsına âid hadîs-i şerîfleri bildirelim: [(Lugat-ı Nâci)de cin kelimesinde diyor ki (Rûhâniyyûn üç sınıfdır: Hep iyilik yapan, ahyâr. Melekler böyledir. Hep kötülük yapan eşrâr. Şeytânlar böyledir. İyilik de, kötülük de yapan evsât. Cinler böyledir.] (Herkese Lâzım Olan Îmân) 26.cı sahîfeye bakınız!
İmâm-ı Beyhekî (Delâil-ün-nübüvve) kitâbında ve imâm-ı Kurtubî (Tezkire) kitâbında bildiriyor ki, Ebû Dücâne “radıyallahü anh” buyurdu ki, yatıyordum. Değirmen sesi gibi ve ağac yapraklarının sesi gibi, ses duydum ve şimşek gibi, parıltı gördüm. Başımı kaldırdım. Odanın ortasında, siyâh birşey yükseldiğini gördüm. Elimle yokladım. Kirpi derisi gibi idi. Yüzüme, kıvılcım gibi şeyler atmağa başladı. Hemen Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem” gidip, anlatdım. Buyurdu ki, (Yâ Ebâ Dücâne! Allahü teâlâ, evine hayr ve bereket versin!). Kalem ve kâğıd istedi. Alîye “radıyallahü anh” bir mektûb yazdırdı. Mektûbu alıp, eve götürdüm. Başımın altına koyup, uyudum. Feryâd eden bir ses, beni uyandırdı. Diyordu ki, (Yâ Ebâ Dücâne! Bu mektûbla, bizi yakdın. Senin sâhibin, bizden elbette çok yüksekdir. Bu mektûbu, bizim karşımızdan kaldırmakdan başka, bizim için, kurtuluş yokdur. Artık, senin ve komşularının evine gelemiyeceğiz. Bu mektûbun bulunduğu yerlere gelemeyiz). Ona dedim ki, sâhibimden izn almadıkca bu mektûbu kaldırmam. Cin ağlamasından, feryâdından, o gece, bana çok uzun geldi. Sabâh nemâzını, mescidde kıldıkdan sonra, cinnin sözlerini anlatdım. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki, (O mektûbu kaldır. Yoksa, mektûbun acısını, kıyâmete kadar çekerler!).
Kefevînin (Mecmûʼa-tül-fevâid) kitâbında ve Demîrînin (Hayât-ül-hayvân) kitâbı, kaf harfindeki (Kunfez) kelimesinde diyor ki, (Bir kimse, bu mektûbu, yanında taşısa veyâ evinde bulundursa, bu kimseye, eve ve

 etrâfına cin gelmez ve dadanmış olup zarar veren cin de gider). Bu mektûb (Hazînet-ül-esrâr) ve (Hayât- ül-hayvân)da yazılıdır. Süleymâniyye kütübhânesi, (Ayasofya) kısmında, [2912] sayıda (Hayât-ül- hayvân)ın fârisîsi, [1913] de ise türkçesi vardır. Müslimânlara kolaylık olmak için bu mektûb, (Teshîl-ül- menâfiʼ) kitâbının sonunda da [207.ci sahîfesinde de] yazılıdır. Bu kitâb, (Hakîkat Kitâbevi)nde satılmakdadır.
Âyet-el-kürsî, İhlâs, Muʼavvizeteyn ve Fâtiha sûrelerini sıksık okumak da, insanı cinden muhâfaza eder. Bu âyet-i kerîmeleri okumakla ve bu mektûbu taşımakla ve şifâ âyetlerini okumakla ve yazıp suyunu içmekle fâidelenmek istiyenlerin Ehl-i sünnet iʼtikâdına uygun olarak doğru îmân sâhibi olması lâzımdır. Bunları yazanın ve kullananın iʼtikâdı doğru olmazsa ve küfr alâmetlerini kullanır, harâm işlerse, fâideleri görülmez.
Fârisî (Şevâhid-ün-nübüvve) 163.cü sahîfesindeki hadîs-i şerîfde, (Yatarken Âyet-el kürsî okuyana, şeytân yaklaşamaz) buyuruldu.
Kâdî Bedrüddîn-i Şeblînin “rahmetullahi teâlâ aleyh” (Akâm-il-Mercân) kitâbı arabî olup büyükdür. Hep cinden bahs etmekdedir. Bir yerinde diyor ki, (Cinden, geçmiş, olmuş şeyleri sorup öğrenmek câizdir. Gelecekde olacak şeyleri sormak câiz değildir. Geçmiş şeyleri görüp, işitip bilirler. Sarʼa hastasını ve başka cin çarpanları cinden kurtarmak için, küfre sebeb olan şeyleri yapmak câiz değildir. Cinden kurtulmak için en iyi on çâreyi [kısaltarak] yazıyoruz:
1- Eʼûzü Besmele ile Fâtiha sûresi okumalıdır.
2- Eʼûzü Besmele ile iki Kul-eʼûzüyü okumalıdır.
3- Eʼûzü Besmele ile Bekara sûresinin ilk beş âyetini okumalıdır.
4- Eʼûzü Besmele ile Âyet-el-kürsî okumalıdır.
5- Eʼûzü Besmele ile Bekara sûresinin son iki âyetini okumalıdır.
6- Eʼûzü Besmele ile Ha-Mîm Müʼmîn sûresinin başından (masîr)e kadar ve Âyet-el-kürsî okumalıdır.
7- (Lâ ilâhe illallahü vahdehü lâ şerîke leh lehülmülkü ve lehülhamdü ve hüve alâ külli şeyʼin kadîr) okumalıdır.
8- Çok (Allah) demelidir.
9- Hep abdestli bulunmalı, farzları ve sünnetleri hiç terk etmemelidir.
10- Kadınlara bakmakdan, çok konuşmakdan, çok yimekden ve galabalıkdan sakınmalıdır). (Berekât) kitâbında, Muhammed Saʼîdi “rahmetullahi teâlâ aleyh” anlatırken sonunda, imâm-ı Rabbânînin “rahmetullahi teâlâ aleyh” Cinden korunmak için, (Lâ havle velâ kuvvete illâ billah-il-aliyyilʼazîm) okuduğunu yazıyor. İmâm-ı Rabbânî hazretleri, yüzyetmişdördüncü mektûbunda, Cini defʼ için bunu okumağı tavsiye etmekdedir. Buna, (Kelime-i temcîd) denir.
Şeyh-ül-islâm İbni Hacer Hiytemînin “rahmetullahi teâlâ aleyh” (Tezekkürü Âsâr-il-vâride) kitâbında da, cinden koruyan düâlar yazılıdır. Bu kitâb, Süleymâniyye kütübhânesi, (Reîs-ül-küttâb Mustafâ efendi) kısmında, [1150] sayı ile mevcûddur. (Hakîkat Kitâbevi) tarafından (Minha) sonunda basdırılmışdır.
Cin ve şeytân şerrinden kurtulmak için ve sarʼa hastalığına ve sihre karşı (Teshîl-ül-menâfiʼ) kitâbının sonundaki (âyât-ı hırz)ı yedi gün okumalı ve yazıp, üzerinde taşımalıdır.
Celâleddîn-i Süyûtînin “rahmetullahi aleyh” (Kitâbürrahme fittıbb-i velhikme) kitâbında sihr, nazar ve cinden korunmak için kıymetli bilgi vardır. Yüzellinci bâbında buyuruyor ki, (Şeytânın vesvesesinden, sıkıntıdan kurtulmak için, hergün bu düâyı okumalıdır: Yâ Allah-ür-rakîb-ül-hafîz-ür-rahîm. Yâ Allah-ül- hayy-ül-halîm-ülʼazîm-ür-raûf-ül-kerîm. Yâ Allah-ül-hayy-ül-kayyüm-ül-kâimü alâ külli nefsin bimâ kesebet, hul beynî ve beyne adüvvî!). Yüzyetmişdördüncü maddesi sonunda diyor ki, (Hiltit veyâ şeytân tersi adındaki zamkı yanında taşıyan kimseye cin gelmez. Sarʼa hastası, bunu koklarsa, iyi olur). Asa Foetide denilen bu zamk, esmer, pis kokulu, reçine olup, antispasmodique olarak, yaʼnî sinirleri teskîn edici olarak Avrupada, toz, hap ve ihtikan şeklinde adale ve sinir gerginliğini gidermek için, kullanılmakdadır. (Ütrüc), yaʼnî Ağaç-kavunu bulunan eve cin girmiyeceği, (Hayât-ül-hayvân)da ve (Kâmûs)da yazılıdır.
İmâm-ı Rabbânî “rahmetullahi aleyh”, talebeleri ile, uzak bir yere gidiyordu. Gece, bir hânda kaldılar. Bu gece, bu hânda bir belâ hâsıl olacak. Şu düâyı okuyunuz!) buyurdu: (Bismillâhillezî lâ-yedurru maʼ asmihî

şeyʼün fil-Erd-ı velâ fissemâi ve hüves-semîʼulʼalîm). Gece büyük yangın oldu. Bir odada eşyâlar yandı. Bu odaya haber verilmemişdi. Düâyı okuyanlara birşey olmadı. Bu düâ, (Umdet-ül-islâm) ve (Berekât) kitâblarında yazılıdır. (Tergîb-üs-salât) kitâbında ve (Kıyâmet ve Âhıret) kitâbı 155.ci sahîfesinde hadîs-i şerîf olduğu da bildirilmekdedir. Derdlerden, belâlardan, fitne ve hastalıklardan korunmak için, sabâh ve akşam, İmâmın bu sözünü hâtırlayarak, üç kerre okumalıdır. Âyât-i hırz [koruyucu âyetler] da, okumalıdır.