Câbir ibni Abdillâh (Radıyallahu Anh)dan rivâyet edildiğine göre; şu dua Rasûlüllâh (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)e arz edildiğinde:
“Eğer cuma gününden bir saatte (özellikle güneşin batmasına yakın olduğu dakikalar veya imamın min- bere çıkışından namazın bitişine kadar olan zaman dilimi gibi gizlenen kabul saatinde) doğu ile batı arasında bulunan herhangi bir şey hakkında (dua ve beddua mahiyetinde) bu dua ile Allâh-u Teâlâ’ya yalvarılacak olsa, elbette sahibi için icabet olunur (duası kabul edilir. O dua da):
سُبْحَانَكَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِكْرَامِ!»
Sübhaneke la ilahe illa ente ya hannanu ya mennanu ya bedi’assemavati vel ard. Ya zelcelali vel ikram.
‘Senden başka hiçbir İlah yoktur, ey çok acıyan, ey bolca lütfeden! Ey göklerin ve yerin eşsiz yaratıcısı! Ey celâl ve ikrâm sahibi! (Şu muradımı ihsan eyle)’ (duasıdır).” (Hatib, Târîhu Bağdâd, no:1780, 4/115;
Süyûtî, Câmi’u’l-ehâdîs, no:19022)
