Rasûlullâh ﷺ şöyle buyurmuştur: "Herhangi bir müslüman oruç tutarda, iftar anında:
'Yâ 'Azîmü yâ Azîmü ente ilâhî lâ ilâhe ğayrukeğfirli'z-zenbe'l-'azîme fe innehû lâ yeğfiru'z-zenbe'l-'azîme ille'l-azîm'
يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ اَنْتَ اِلٰهِى لَا اِلٰهَ غَيْرُكَ اغْفِرْلِى الذَّنْبَ الْعَظِيمَ فَاِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذَّنْبَ الْعَظِيمَ اِلَّا الْعَظِيمُ
'Ey büyük (Allâh)! Ey büyük (Allâh)! Benim ilâhım ancak Sensin. Senden başka hiçbir ilah yoktur. Benim için büyük günahlarımı bağışla, zira şu muhakkak ki büyük günahı (Senin gibi) Büyükten başkası mağfiret edemez' derse, mutlaka annesinin, kendisini doğurduğu gündeki gibi günahlarından sıyrılır. Bunu çocuklarınıza öğretin, zira muhakkak bu, Allâh'u Te'âlâ'nın ve Rasulü'nün sevdiği bir kelimedir. Allâh-u Te'âlâ bununla (dua edenin) dünya ve ahiret işlerini yoluna koyar."
[İbni Asâkir, Tarîh-u Medînet-i Dimeşk, no:6761, 54/238; Ali el-Muttakî, Kenzü'l-ummâl, no:24400, 8/614; Ali el-Üchûri, Fedâil-ü şehr-i ramazân, sh:128]
