Hasen-i Basrî (Radıyallâhu Anh)dan rivâyet edildiğine göre; Mescid-i Aksâ'nın anahtarı Süleymân (Aleyhisselâm)in yanında bulunuyordu, bir gün mescidi açmak için geldiğinde çok zorlandı, cinlerden ve insanlardan yardım istediyse de onlara da bu iş zor geldi.
O zaman Dâvûd (Aleyhisselâm)ın meclis arkadaşlarından olan pîr-i fâni bir zat gelerek: "Ey Allâh'ın Nebîsi! Niçin seni böyle sıkıntılı görüyorum?" dedi. Süleymân (Aleyhisselâm): "Bana da, insanlara ve cinlere de bu kapıyı açmak zor geldi" deyince o zat: "Şimdi sana bir takım kelimeler öğreteceğim ki baban Dâvûd Nebî sıkıntıya düştüğü zaman onları söylediğinde Allâh-u Te‘âlâ hemen o sıkıntısını açardı, şu kelimeleri söyle:
Allâhümme bi nûrikehtedeytü ve bi fadlikesteğneytü ve bi ni'metike asbahtü ve emseytü hâzihî zünûbî beyne yedeyke estağfiruke ve etûbu ileyke Yâ Hannânu Yâ Mennân.
'Ey Allâh! Ancak Senin nûrunla hidâyet buldum, ancak Senin lütfunla ihtiyaçlarımdan kurtuldum, ancak Senin nîmetinle sabahladım ve akşama çıktım. İşte günahlarım Senin huzurunda durmaktadır, Senden mağfiret talep ederim ve Sana tevbe ederim. Yâ Hannân! Yâ Mennân! (Beni bu sıkıntı- dan kurtar.)' Süleymân (Aleyhisselâm) bu kelimeleri söyler söylemez hemen kapı açıldı.” (İbnü Beşküvâl, Kitâbü'l-müstağîsîn billâhi te'âlâ, no:22-23, sh:17-18; İbnü'l-Cevzî, Târîhu Beyti'l-makdis, 1/56; Sâlih el-Imâd, Büstânü'l-fukarâ, 1/227)
O zaman Dâvûd (Aleyhisselâm)ın meclis arkadaşlarından olan pîr-i fâni bir zat gelerek: "Ey Allâh'ın Nebîsi! Niçin seni böyle sıkıntılı görüyorum?" dedi. Süleymân (Aleyhisselâm): "Bana da, insanlara ve cinlere de bu kapıyı açmak zor geldi" deyince o zat: "Şimdi sana bir takım kelimeler öğreteceğim ki baban Dâvûd Nebî sıkıntıya düştüğü zaman onları söylediğinde Allâh-u Te‘âlâ hemen o sıkıntısını açardı, şu kelimeleri söyle:
Allâhümme bi nûrikehtedeytü ve bi fadlikesteğneytü ve bi ni'metike asbahtü ve emseytü hâzihî zünûbî beyne yedeyke estağfiruke ve etûbu ileyke Yâ Hannânu Yâ Mennân. 'Ey Allâh! Ancak Senin nûrunla hidâyet buldum, ancak Senin lütfunla ihtiyaçlarımdan kurtuldum, ancak Senin nîmetinle sabahladım ve akşama çıktım. İşte günahlarım Senin huzurunda durmaktadır, Senden mağfiret talep ederim ve Sana tevbe ederim. Yâ Hannân! Yâ Mennân! (Beni bu sıkıntı- dan kurtar.)' Süleymân (Aleyhisselâm) bu kelimeleri söyler söylemez hemen kapı açıldı.” (İbnü Beşküvâl, Kitâbü'l-müstağîsîn billâhi te'âlâ, no:22-23, sh:17-18; İbnü'l-Cevzî, Târîhu Beyti'l-makdis, 1/56; Sâlih el-Imâd, Büstânü'l-fukarâ, 1/227)