Estağfirullâhel azîm-ellezî lâ ilâhe illâ hû. el hayyel qayyûme ve etûbu ileyh.
Tevbete abdin zâlimin linefsihî lâ yemliku linefsihî darran ve lâ nef-an ve lâ mevten
ve lâ hayâten ve lâ nuşûrâ.
Kendisinden başka hiçbir ilah bulunmayan, Hayy ve Kayyum olan O büyük Allah-u Te’ala’dan mağfiret talep ederim. Kendisi hakkında ne bi zarar ne bir faydaya, ne ölüme,ne de yaşamaya ve ne de dirilmeye malik olmayan, (günahlar işleyerek) kendisine zulmetmiş bir kulun tövbesiyle, O’na tövbe ederim.
Rasullullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) buyurdu ki: Her kim Receb, Şaban ve Ramazan’da öğle-ikindi arası (Bu İstiğfarı) derse: Allahu Te’ala (o kişinin sevap ve günahlarını yazmakla görevli) iki meleğe: Bu kulun amel defterindeki günahlarıyla alakalı yazıları yakın diye vahyeder.
(Safuri, Nüzhetü'l mecalis, 1/140)