Lâ ilâhe illallâh Muhammedun rasûlullâh.
fî külli lemhatin ve nefesin
adede mâ vesiahu ilmullâh.
(Allah, Allah, Allah)
Rasûlullâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem), bu 3 virdi telif eden İdrîsiyye Tarîkatının Kurucusu Seyyid Ahmed İbn-i İdrîs el-Hasenî el-Fâsî (Kuddise Sirruhû)’ya mânâ âleminde şöyle buyurmuştur:
«Ey Ahmed! Ben göklerin ve yerin anahtarlarını Sana verdim. İşte onlar; (diğerlerinden farklı lafızla)
ʺTehlîl-i Mahsûsʺ, ʺSalât-ı ʽAzîmiyyeʺ ve ʺİstiğfâr-ı Kebîrʺ dir.
Bu zikirlerin bir kere (tilavet edilme)si dahi (sevap bakımından) dünya ve ahiretin tamamının ve onlar içerisinde bulunan herşeyin kat katına denktir.»
(Muhammed İsmâ’îl ibn-i Muhammed en-Nüvvâb, Tercemetü sâhibi hâzihi’l-ehzâb,
Mecmu’a-i Şerîfe Hâmişi, sh:143-144)