«YÂ KUDDUSÜ-T TAHİRÜ MİN KÜLLİ SUİN FE-LÂ ŞEY’E YÜAZÜHÜ MİN HALKIHİ»
Allah Teâlâ’mn Esmaül Hüsnasından (güzel isimlerinden) sayılan bir ism-i şerif de «El Kuddûs» dür. Zat olarak, sıfaten ve fülen noksanlık ve lâyık olmayan sıfatlardan münezzeh ve müberrâdır, demektir. Mânâsı:Ey ezelî ve ebedî Kuddûs olan Allahım! Zâtı pâkm ayıb olan şeyden ve halkın tevehhüm ettiği işlerden mukaddesdir. Şer yerlerde câri olan envai kötülüğün tümünden zât’en, sıfaten ve fiilen mutahhar ve münezzehsin. Ebrâriın nefslerini, ahyâr’ın kalblerini ednâ âsîlikden, mülevves beşeriyetden tathir edicisin. (Fesubhanel Melikil Kuddûs) Havass ve Esrarı:Cenâb-ı Şeyhül Ekber Muhiddin Arabi (K.S.) Hazretleri buyurur:
• Bir kimse perhizi kâmile ile riyazet edip oruçlu olduğu halde bir halvetde 40 gün günde 7000 kere bu şerefli ismi okumakla meşgul olsa; tabiî kuvveti ifna (yok) olup kudsî kuvvetle kuvvet bulur. Ve nefs’in kötü şeyleri güzel göstererek aldatmasından ve beşeriyetin kirinden, murdarlığından tathir olduğunda merhamet sahibi olan Ruhul kuds ve akılla görülen hakikat sırlarım kalbi selimine ilga eder. Bilmediği sırlara vakıf olup bilir. Câm dil envarı kudsiye ile münevver olur. Ve her ne hacet dilerse reva olur. Allah Teâlâ’mn fazlıyla (104)..Şümannca (sayısınca) süre kuddûs’u bir kes (kişi) İçi dışı olur onun mukaddes Kederden pâk eder cân ve dilini hem öyle yol bulmaya kudsi dile gam Dua etse döner hayıra şer işler Görür hem uykusunda safi düşler Sürerse şâd olur bu ismi gamkin (gamlı) Gider dilden hased buğuz ve kibri kin
• Bu isim (dua) her ne niyetle okunursa kabul olur. Hem okumalı hem de duayı üzerinde bulundurmalıdır