Hasan-ı Basrî hazretlerine bir kadın gelip ölmüş olan kızını rüyada göremediğinden yakındı.
- Onu rüyada görmek istiyorum. Bana bunun yolunu göster, dedi.
Hasan-ı Basri ona:
- Yatsı namazından sonra dört rekât namaz kıl. Her rekâtında Fâtiha’dan sonra Tekâsür Suresi’ni oku. Yatağına gir ve uyuyuncaya kadar da Peygamberimiz (sallallahu aleyhi vesellem) Efendimiz’e salât-ü selâm oku, dedi.
Hanım onun söylediğini yaptı. Kızını rüyasında gördü. Kızı azap içindeydi. Üzerinde katrandan elbiseler vardı. Elleri, ayakları ateşten zincirlerle bağlıydı.
Kadın uyanınca Hasan Basrî hazretlerine koştu. Durumu anlattı.
Oda:
- Kızının adına sadaka ver. Belki Allah onu bağışlar. Tavsiyesinde bulundu.
Aradan birkaç gün geçmişti ki Hasan-ı Basrî hazretleri rüyasında cennet bahçelerinde köşkler içinde, başında nurdan taç bulunan son derece güzel bir kız gördü. Ona kim olduğunu sorunca kız dedi ki:
- Ben geçenlerde sana gelip kızını göremediğinden şikâyet eden ve salavât okumasını tavsiye ettiğiniz kadının kızıyım, dedi. Hasan- ı Basrî:
- Fakat annen senin halini bu gördüğümden farklı anlatmıştı, dedi. Kız:
- Evet, o zaman öyle idim.
- Öyleyse bu makama nasıl ulaştın?
- Biz öyle azaplar içindeyken kabristanımızın yanından iyi ahlâklı bir kişi geçti. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) Efendimiz’e salavât getirip bizim ruhlarımıza da bir Fatiha ve üç ihlas hediye etmişti. Ve bizim mezarlıkta azab gören beşyüz elli ölü vardı. “Şu kimsenin Nebi (aleyhissalatü vesselam) üzerine salavatı ve okunan Kelamım hürmetine şu mezarlıkta olan mevtalardan azabı kaldırın” diye nida olundu. Bu sebeple bu mertebeye nail olduk”dedi.
(Kaynak : Mekasidu’t-Talibiyn Sayfa 228)
